عکس | شاسی بلند کوچک ژاپنی، رقیب قدیمی سوزوکی جیمنی

این خودرو که در نسخه های سه در و پنج در راهی بازار شد تا سال ۲۰۰۸ به بازار عرضه می شد. از پاجرو پینین حدود ۱۸۰ هزار دستگاه در ژاپن تولید شد ولی این شاسی بلند کوچک در ایتالیا برزیل و چین هم تولید و عرضه شد. این ماشین بسته به بازار با نام های مختلفی شامل مونترو iO پاجرو iO پاجرو پینین شوگان پینین پاجرو TR4 (در برزیل) و چانگ فنگ لیبائو (در چین) عرضه می شد. هرچند تولید پاجرو پینین در سال ۲۰۰۷ در ژاپن خاتمه پیدا کرد ولی این خودرو آر طریق جوینت ونچر GAC با میتسوبیشی تا سال ۲۰۱۴ همچنان در چین تولید می شد.

به نقل از پدال پاجرو پینین با پیشرانه های مختلفی عرضه می شد ولی متداول ترین موتور آن یک نمونهٔ ۱.۸ لیتری چهار سیلندر بنزینی با ۱۱۵ اسب بخار قدرت بود. هرچند این موتور قدرت بالایی نداشت ولی در کنار وزن تنها ۱۲۵۰ کیلوگرمی خودرو پرفورمنس مناسبی را فراهم می کرد و در کنار آن مصرف سوخت مناسبی هم داشت. این در حالی است که سوزوکی جیمنی امروزی تنها ۱۰۰ اسب بخار قدرت دارد. یکی دیگر از ویژگی های برجستهٔ پاجرو پینین سامانهٔ چهارچرخ محرک SS4-i آن است که از پاجروی اصلی گرفته شده بود. این یک سامانهٔ چهارچرخ محرک پارت تایم است که در حالت پیش فرض یا 2H نیرو را فقط به چرخ های عقب منتقل می کند.

در حالت 4H قدرت با نسبت ۷۰ به ۳۰ بین چرخ های عقب و جلو تقسیم می شود و اگر لغزش یا هرزگردی تشخیص داده شود سیستم می تواند در صورت لزوم قدرت را با نسبت ۵۰ به ۵۰ بین محورهای جلو و عقب توزیع کند. این سیستم همچنین از حالت سنگین هم برای زمانی که حرکت کند و سخت می شود بهره می برد. علاوه بر این پاجرو پینین در برخی بازارها به صورت استاندارد با دیفرانسیل لغزش محدود عرضه می شد که در ترکیب کشش بالای ناشی از سیستم SS4-i توانایی های آفرود فوق العاده ای را فراهم می کرد.

مقایسه با سوزوکی جیمنی

همان طور که اشاره کردیم پاجرو پینین یکی از رقبای مستقیم سوزوکی جیمنی بود ولی این خودرو با ۳,۶۷۵ میلی متر در نسخهٔ سه در حتی از جیمنی کنونی با طول ۳,۴۰۱ میلی متر هم بزرگ تر است که این به معنای کابین جادارتر از جیمنی خواهد بود. این طول اضافی بیشتر در قسمت صندوق بار دیده می شود یعنی جایی که پاجرو پینین واقعاً فضای بار مناسبی را ارائه می کند اما در جیمنی سه در هنگام باز بودن صندلی های عقب تقریباً فضای باری وجود نخواهد داشت. یکی دیگر از برتری های پینین کابین نسبتاً شیک آن بود. البته این پاجروی کوچک در داخل هرگز لوکس نیست ولی کیفیت بالاتری نسبت به جیمنی دارد که خصوصاً در نمونه های مونتاژ هند در داخل از لحاظ کیفیت تعریفی ندارد.

در بخش سیستم تعلیق جیمنی در جلو و عقب از اکسل های صلب سه اتصالی با فنرهای پیچشی استفاده می کند. اکسل های صلب سنتی در مسیرهای ناهموار و آفرودی عملکرد بسیار خوبی دارند و انعطاف پذیری بالایی را برای باقی ماندن چرخ ها روی سطح مسیر فراهم می کنند ولی از سوی دیگر اکسل صلب به رفتار و پایداری خودرو روی جاده لطمه میزند و خودرو مستعد چپ کردن خواهد بود. این یعنی هنگام رانندگی با جیمنی در پیچ ها باید سرعت را کاهش داد ولی پاجرو پینین در جلو از تعلیق مک فرسون و در عقب چند اتصالی استفاده می کرد که دینامیک رانندگی بالا و هندلینگی عالی را روی جاده فراهم می کند. البته این نوع تعلیق در آفرود انعطاف پذیری کمتری دارد و در مسیرهای ناهموار ممکن است چرخ ها خیلی زود از مسیر جدا شوند.

۵۸۵۸