خوک صهیون، قسم به خون شهید/ بعد از این، امنیت نخواهد دید

نوسروده بابایی به یاد شهید سیدحسن نصرالله؛

خاک درگیر آسمان شده است/ بازهم فصل امتحان شده است

خنجر شمر خون چکان شده است/ فصل شمشیر شیعیان شده است

دامنش شک مکن که لک دارد/ به علی هرکسی که شک دارد

عشق اهریمنی نخواهد شد/ خصم بی دشمنی نخواهد شد

خونِ دل گفتنی نخواهد شد/ نابرادر تنی نخواهد شد

اُف به بی غیرتی که دم نزند/ یا در این روضه ناله هم نزند

باز باران ترانه می خواند/ روضه خوان بی بهانه می خواند

هر خبر روضه ای پریشان است/ دل ما داغدار لبنان است

کشتنِ طفل و زن؟! زبانم لال/ قتل سید حسن؟! زبانم لال

بازهم خصم را عذاب بده/ سیدی! هارداسان؟ جواب بده

سیدی! تشنه ی صدای توایم/ چشم در راه نعره های توایم

حاج قاسم! کجایی ای غم ناب؟ / ای برادر! برادرت دریاب…

باز یک سینه چاک افتاده/ پهلوان روی خاک افتاده

رخ به باران اشک می شویند/ نه! بگو که دروغ می گویند!

بازهم داغ یار می بینم/ مرکبی بی سوار می بینم

سوخته مغز استخوان مرا/ آنکه کشته برادران مرا

تجربه کرده ایم خوبی را/ وسط غصه پایکوبی را!

شب اگر تلخ شد فلق با ماست/ تجربه کرده ایم حق با ماست

آی مردم! که چشمِ تر دارید/ چلّه ی انتقام بردارید

غفلت از آفتاب ممنوع است/ شب به هم خورده خواب ممنوع است

اولین بار نیست بد کردند/ پیش از این راه یاس سد کردند

هرچه اندوه در جگر داریم/ به حساب یهود بگذاریم

گاه باران تگرگ خواهد شد/ توبه ی گرگ مرگ خواهد شد

خیمه ی شعله در جگر داریم/ اشک کافیست! تیغ برداریم

ذوالفقار و شکست یعنی چه؟/ دست بر روی دست یعنی چه؟

از غرور یزید خسته شدیم/ اذن میدان دهید! خسته شدیم

راه جلّاد بسته خواهد شد/ دست صهیون شکسته خواهد شد

خوک صهیون قسم به خون شهید/ بعد از این امنیت نخواهد دید

آی صهیون! تقاص جانکاه است/ صبر ما سینه ای پر از آه است

آه ما خشم غیرت الله است/ اصل طوفان هنوز در راه است

سامری سوزِ قومِ برتر کیست؟/ آن به موسیِ ما برادر کیست؟

آن که درهم شکسته خیبر کیست؟/ هان! ز مرحب بپرس حیدر کیست؟!

خشمگین شیعه ی همان شیریم/ شک مکن! انتقام می گیریم