مروری بر کارنامه 60 ساله آیت الله طه محمدی؛ عارفی در میانه میدان

کارنامه 60 سال فعالیت علمی این استاد اخلاق و فلسفه و عرفان و مدافع همیشگی وحدت و برادری چنان آشکار و روشن است که او را در میان همگنانش، درخشان و تابناک ساخته است.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری برای شما، غیاث الدین طه محمدی همدانی پنجم اردیبهشت سال 1326 در روستای محروم و دورافتاده آقاج، در دورترین نقطه روستایی به شهر همدان از طرف شمال شرق؛ پا به دنیا نهاد.

نامش را غیاث الدین نهادند تا در آینده ای که به تبلیغ و تدریس دین و مذهب گره خورده بود؛ بامسما جلوه کند و این چنین بود که با هدایت پدر و حمایت برادر ارشدش، شیخ علی، راهی حوزه علمیه قم شد و در جوار کریمه اهل بیت از خوان دانش آیات و علما ارتزاق کرد.

از همان اوان کودکی و نوجوانی، کتب معمول تعلیماتی در حوزه را چنان یاد گرفت که می توانست مجلس تدریس بیاراید. جامع المقدمات را به بلوغ نرسیده، خوانده بود و پس از آن لمعه را با استادش آیت الله ستوده فرا گرفت و در درس او از برترین شاگردان شد.

غیاث الدین؛ برای ادامه تحصیل در سطوح متوسطه حوزوی، رسایل و مکاسب را در محضر آیات مشکینی، خزعلی و اعتمادی فرا گرفت و کفایتین را نیز در درس حضرت آیت الله سلطانی آموخت.

به درس خارج امام خمینی (ره) راه یافت؛ اما دیری نپایید که با تبعید حضرتش و آغاز مبارزات؛ از سفره دانش شاگردان امام بهره گرفت. تلمذ در محضر آیات؛ فاضل لنکرانی، نوری همدانی و خزعلی و به ویژه 15 سال آموختن از فقه و اصول نزد آیت الله میرزا هاشم آملی، توشه های ماندگاری برایش شد تا بتواند گام های استوار خود را برای آموزش های بعدی، محکم تر بردارد.

کشش و ذوق عرفانی و علایق فلسفی، او را برای آموختن منظومه حاج ملاهادی سبزواری به پای درس استاد شهید، آیت الله مفتح کشاند. از این به بعد راهی برایش گشوده شد و در محضر آیات، جوادی آملی، حسن زاده آملی و شهید مرتضی مطهری، روز به روز پیوندش با مباحث فلسفی و عرفانی بیش از گذشته استحکام یافت.

آموختنی هایش از فقه و اصول و فلسفه و عرفان و از لمعه تا مکاسب و کفایه و درس خارج و از منظومه تا مصباح الانس و فصوص الحکم ابن عربی، او را برای درس و بحث های بعدی و دستی پر از دانش فقه و فلسفه و عرفان در حوزه قم و زادگاهش فامنین و همدان آماده و پر توان ساخت.
او که از همان اوایل کتک خورده مدرسه فیضیه و زندان رفته ساواک و عوامل شاهنشاهی بود، پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، مسیر تبلیغ و منبر و امامت جمعه را برگزید و حب الوطن او را به روستا و شهر زادگاهش که در محرومیت مطلق به سر می برد، کشاند.

در آغازین روز های پیروزی انقلاب و در دوران هشت ساله دفاع مقدس، هم در عرصه جبهه و جنگ حاضر شد و هم کمک های مردمی برای رزمندگان را سر و سامان می داد و هم به خانواده شهدا و ایثارگران سرکشی می کرد. در مجالس بزرگداشت شهیدان، به تکریم جهاد و شهادت می پرداخت و همزمان با اعزام طلاب جوان و روحانیان و مبلغان به منطقه شمالی استان همدان، به امور دینی و فرهنگی و معیشتی مردم منطقه اهتمام داشت.

او در همه این سال ها در پیمانی با خدای خویش، خود را وقف تبلیغ دین در شهر و دیار و استان زادگاه خویش همدان نمود و با روحیه ای انقلابی و جهادی، بی حاشیه و بی ادعا خود را خدمتگزار مردم می دانست و از سوی دیگر در دل و جان مردمی که تشنه خدمت صادقانه بودند، نفوذ می کرد.

تقدیر چنان شد که از سال 1383 تا 1396 به مدت 14 سال در پایتخت تاریخ و تمدن ایران؛ همدان؛ نماینده رهبری معظم انقلاب شود و با درایت و تدبیر و دانش؛ پاسدار وحدت و برادری و همگام و همراه توسعه و پیشرفت اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و دینی و تبلیغی در استانی باشد که تاریخ سرافرازش او را مهد عالمان و مجاهدان و دانشمندان جهانی قرار داده است.

مرحوم طه محمدی در حوزه فعالیت های عمرانی و پایه گذاری بنا های حوزوی نیز پیشگام بوده است.

تشویق و ترغیب به احداث و بنای حوزه های علمیه در کل استان، برای برادران و خواهران، به ویژه در شهر همدان، آن هم با دیدی آینده نگر، و توجه و اهتمام به ارتباط با مراکز دانشگاهی استان و دانشجویان و اساتید و همواره در دسترس بودن برای حوزویان و دانشگاهیان از دیگر صفات علمی و عملی ایشان بود.

با حضور ایشان در همدان؛ پاسداشت میراث مفاخر علمی و معرفتی که در تاریخ همدان می درخشیدند، در دستور کار قرار گرفت.

کارنامه دانش پروری و علایق ناگسستنی ایشان به فلسفه و عرفان؛ از سال 1390 تا پایان عمر پر برکتش، او را سکاندار بنیاد بین المللی بوعلی سینا کرد؛ که مشهورترین دانشمند همه اعصار و از افتخارات اسلام و ایران و شیعه است. درس های تفسیر قرآن و مباحث اعتقادی را در کنار آرامگاه این حکیم، دایر کرد و با عرق و علایقی که به حکمت و فلسفه و عرفان سینوی داشت، سفیر حکمت و میراث عالمان و عارفان و به ویژه مکتب سینوی در کشور های منطقه شد و در کنفرانس های علمی، مبلغ و مدافع هویت ایرانی شیخ الرییس و میراث عرفانی و فلسفی او شده است.

در این سال ها هم از میرسیدعلی همدانی و ملاحسینقلی شوندی و سیدجمال الدین اسدآبادی و بهاری تجلیل شده است و هم از شهیدان سرافرازی که طلایه دار پیروزی و استقامت بوده اند؛ از حضرات آیات قدوسی و حیدری تا مفتح و شهید همدانی و آخوند ملاعلی معصومی همدانی.

کارنامه 60 سال فعالیت علمی این استاد اخلاق و فلسفه و عرفان و مدافع همیشگی وحدت و برادری چنان آشکار و روشن است که او را در میان همگنانش، درخشان و تابناک ساخته است.