کشف ماده تاریک در فیبرهای شبکه کیهانی

برای نخستین بار صورت گرفت؛

دانشمندان برای نخستین بار حضور ماده تاریک را در طول فیبرهای بزرگی که شبکه کیهانی را تشکیل می دهند، شناسایی کرده اند.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری برای شما به نقل از اسپیس، دانشمندان نجوم، با کشفی شگفت انگیز، حضور ماده تاریک را در طول فیبر های بزرگی که شبکه کیهانی را تشکیل می دهند، شناسایی کرده اند.

این ماده تاریک که به طور غیرمستقیم در خوشه ای متشکل از هزاران کهکشان شناسایی شده، می تواند به دانشمندان در آزمایش نظریه های تکامل کیهانی کمک کند.

محققان دانشگاه یونسی در سیول، کره جنوبی، از تلسکوپ سوبارو که یک تلسکوپ 8.2 متری مادون قرمز نوری در نزدیکی قله «مونا کیا» (Mauna kea) در هاوایی است برای مشاهده غیرمستقیم ماده تاریک بر روی فیبر های شبکه کیهانی در خوشه کوما استفاده کردند. 

این نخستین کشف ماده تاریک در تارنمای کیهانی است و می تواند به تایید اینکه چگونه این ساختار، با رشته هایی که ده ها میلیون سال نوری طول می کشند، بر تکامل کیهان تاثیر گذاشته است کمک کند.

خوشه کوما، همچنین به عنوان آبل 1656 شناخته می شود و به دلیل اندازه و نزدیکی به زمین، مکانی مناسب برای این مطالعه محسوب می شود. این یک مجموعه از هزاران کهکشان است که در صورت فرنیس در فاصله 321 میلیون سال نوری واقع شده است.

شبکه کیهانی شبکه ای از رشته ها است که از ماده ای تشکیل شده که گاز را به کهکشان ها می رساند و به رشد آنها کمک می کند. این فیبر ها همچنین به کانال کهکشان ها در کنار هم کمک و آنها را به سمت خوشه هدایت می می کند.

رشته های اصلی شبکه کیهانی خود دیواره های ابرخوشه های کهکشانی هستند.

اعتقاد بر این است که خوشه های کهکشان در تقاطع این فیبر ها جمع می شوند و دارک متر می تواند در طول فیبر های شبکه کیهانی از این تقاطع ها به سمت خارج جریان داشته باشد.  

تلسکوپ دیگری در هاوایی سال گذشته نخستین نور مستقیم ساطع شده از فیبر های بزرگی که از یکدیگر عبور می کنند و در تاریک ترین گوشه های فضا کشیده می شوند، دریافت کرد. اینها رشته هایی هستند که بین کهکشان ها، در بزرگترین و پنهان ترین بخش های شبکه کیهانی قرار دارند.

با این حال، رصد محل ماده تاریک در اطراف این رشته های وب کیهانی داستان کاملا متفاوتی است. این به این دلیل است که، علیرغم اینکه حدود 85 درصد از کل ماده موجود در جهان را تشکیل می دهد، ماده تاریک نامریی است و مانند ماده روزمره که شامل ستارگان و غبار است، با نور تعامل ندارد.

تسلط ماده تاریک بر ماده روزمره همچنین به این معنی است که بر رشته های شبکه کیهانی تسلط دارد و داربستی نامریی را تشکیل می دهد که ساختار جهان در امتداد آن شکل می گیرد.