هواپیمایی ساها (Saha Airlines )

هواپیمایی ساها که خیلی ها آن را با پروازهای نظامی می شناسند، در اصل یک شرکت هواپیمایی وابسته به نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است که از سال ۱۳۶۹ کارش را شروع کرد و هدف اصلی اش جابجایی پرسنل نظامی بود؛ اما کم کم پای مسافران عادی هم به پروازهایش باز شد. این ایرلاین با اسم خاصش که مخفف سرویس اطلاعات و ارتباط هوایی ارتش است، نقش مهمی در حمل و نقل هوایی کشورمان، هم در بخش نظامی و هم در بخش مسافربری ایفا می کند.

در صنعت هوانوردی ایران، هواپیمایی ساها همیشه جایگاه ویژه ای داشته، چون هم برای نیروهای مسلح نقش استراتژیک ایفا می کند و هم در برهه ای از زمان، یکی از معدود ایرلاین هایی بود که با هواپیماهای خاص و قدیمی تر خودش، خاطرات زیادی را برای مسافران رقم زد. این شرکت هواپیمایی با چالش هایی مثل تحریم ها و مشکلات نگهداری ناوگان دست وپنجه نرم کرده، اما همچنان به فعالیتش ادامه می دهد و بخشی از پازل پیچیده هوانوردی کشورمان به حساب می آید. شاید کمتر کسی فکرش را بکند که یک شرکت هواپیمایی نظامی تا این حد در دل مردم جا باز کند و برای خیلی ها سوال باشد که اصلاً چطور می شود با این ایرلاین سفر کرد یا وضعیت فعلی اش چطور است.

هواپیمایی ساها چیست؟ تاریخچه و تأسیس

بیایید از اول ببینیم این

هواپیمایی ساها

اصلاً از کجا آمده و چرا اسمش اینقدر خاص است. ماجرا برمی گردد به سال 1369، یعنی اوایل دهه هفتاد شمسی. توی اون سال ها، نیاز ارتش به یه سیستم حمل ونقل هوایی منظم و اختصاصی برای جابجایی پرسنل، مقامات و تجهیزات ضروری، حسابی پررنگ شده بود. همین نیاز باعث شد نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران دست به کار بشه و

شرکت هواپیمایی ساها

رو تأسیس کنه.

اسم ساها خودش یه داستان جالبه. این کلمه در واقع مخفف عبارت سرویس اطلاعات و ارتباط هوایی ارتش هست. یعنی از همون اول هم هدف، فراتر از یه شرکت هواپیمایی معمولی بود. ساها قرار بود بازوی پروازی ارتش باشه، یه جورایی همون کارهایی رو در آسمون انجام بده که سرویس های زمینی انجام می دادن، اما با سرعت و دسترسی بیشتر.

هدف اولیه ساها کاملاً مشخص بود: جابجایی پرسنل ارتشی، خانواده های اون ها، مقامات دولتی و البته، حمل بارهای مهم نظامی. یعنی پروازها بیشتر داخلی بودن و مقاصد هم معمولاً فرودگاه هایی بودن که برای ارتش اهمیت استراتژیک داشتن. فکر کنید مثلاً یه تعداد نیروی نظامی باید سریع از تهران به شیراز یا از مشهد به اصفهان منتقل می شدن، خب بهترین راه، استفاده از هواپیماهای خود ارتش بود که زیر نظر ساها فعالیت می کردن. این کار نه تنها سرعت رو بالا می برد، بلکه امنیت اطلاعاتی و هماهنگی رو هم تضمین می کرد.

اما خب، داستان به همین جا ختم نشد. کم کم با گذشت زمان و شاید به خاطر ظرفیت های خالی یا نیازهای جامعه، رویکرد ساها هم تغییر کرد. پروازهایی که قبلاً فقط برای نظامی ها بود، حالا برای

جابجایی مسافران غیرنظامی

هم در دسترس قرار گرفت. البته این به این معنی نبود که ساها مثل ماهان ایر یا ایران ایر، کاملاً تجاری شد و هرکسی می تونست به راحتی بلیط بخره، اما در بعضی از مسیرها و تحت شرایط خاص، امکان خرید بلیط برای عموم هم فراهم شد. این تغییر رویکرد باعث شد

هواپیمایی ساها

از یک شرکت کاملاً نظامی، به یک ایرلاین دو منظوره تبدیل بشه؛ یعنی هم به وظایف اصلی نظامیش ادامه بده و هم در حد امکان، به حمل ونقل مسافر عادی کمک کنه. این موضوع باعث شد

اطلاعات هواپیمایی ساها

برای طیف وسیع تری از مردم اهمیت پیدا کنه و خیلی ها کنجکاو بشن که این ایرلاین چه خدماتی ارائه میده و وضعیتش چطوره.

ناوگان هواپیمایی ساها؛ از پرنده های افسانه ای تا مدرن تر

وقتی اسم

ناوگان هواپیمایی ساها

میاد، ناخودآگاه یاد یه هواپیمای خاص و دوست داشتنی می افتیم: بوئینگ ۷۰۷! باور کنید یا نه، ساها برای مدت طولانی، آخرین ایرلاینی توی جهان بود که از این مدل هواپیمای قدیمی و پرافتخار برای حمل مسافر استفاده می کرد. بوئینگ ۷۰۷ خودش یه اسطوره توی صنعت هوانوردیه و کلی خاطره برای مردم دنیا و البته مسافران ساها ساخته بود. این هواپیماها شاید قدیمی بودن، اما برای خیلی ها نوستالژی به حساب میومدن و حس یه سفر متفاوت رو القا می کردن.

اوایل کار، ساها با ۵ فروند بوئینگ ۷۰۷ مسافربری و ۲ فروند بوئینگ ۷۴۷ باربری کارش رو شروع کرد. توی اون دوران،

ناوگان هوایی هواپیمایی ساها

جزو

مجهزترین و قابل قبول ترین ناوگان ها

توی ایران به حساب میومد. فکر کنید در شرایطی که صنعت هوانوردی کشور با محدودیت های زیادی روبرو بود، داشتن این هواپیماها خودش یه مزیت بزرگ بود. بوئینگ ۷۴۷ باربری هم که وظیفه حمل بارهای سنگین و استراتژیک رو به عهده داشت، نقش حیاتی در لجستیک ارتش ایفا می کرد.

اما خب، عمر مفید هر چیزی بالاخره به سر میاد و هواپیما هم از این قاعده مستثنی نیست. نگهداری از هواپیماهای قدیمی مثل بوئینگ ۷۰۷ و ۷۴۷ که قطعاتشون هم به سختی پیدا می شد، روزبه روز سخت تر و پرهزینه تر می شد. همین موضوع باعث شد که در سال ۲۰۱۳، ساها مجبور بشه فعالیت های مسافربری خودش رو

متوقف کنه

. این خبر برای خیلی ها ناراحت کننده بود، چون بوئینگ ۷۰۷ ساها دیگه پرواز نمی کرد و عملاً یکی از نشانه های خاص صنعت هوانوردی ایران به تاریخ پیوست. دلیل اصلی این توقف، «فرسودگی ناوگان» بود که با توجه به شرایط تحریم و مشکلات دسترسی به قطعات، کاملاً قابل درک بود.

با این حال، ساها بیکار نموند و مثل ققنوس از خاکستر خودش بلند شد. بعد از مدتی وقفه، این شرکت تصمیم گرفت فعالیت های مسافربریش رو

از سر بگیره

، اما این بار با هواپیماهای جدیدتر.

جایگزینی هواپیماهای فرسوده

با دو فروند

بوئینگ ۷۳۷

که کارکرد کمتری نسبت به هواپیماهای قبلی داشتن، نشون داد که ساها قصد داره با قدرت بیشتری به میدان برگرده. این بوئینگ های ۷۳۷ هرچند به اندازه ۷۰۷ نوستالژیک نبودن، اما ایمنی و کارایی بهتری رو ارائه می دادن و باعث شدن پروازهای ساها دوباره در آسمان ایران دیده بشن. البته تعدادشون محدودتر بود، ولی همین که دوباره این ایرلاین شروع به کار کرد، خبر خوبی برای طرفدارهایش بود.

هواپیمایی ساها زمانی آخرین ایرلاینی در جهان بود که از هواپیماهای افسانه ای بوئینگ ۷۰۷ برای حمل و نقل مسافر استفاده می کرد و همین موضوع، آن را به نمادی از مقاومت و نوستالژی در صنعت هوانوردی ایران تبدیل کرده بود.

البته باید اشاره کرد که

وضعیت فعلی هواپیمایی ساها

در زمینه ناوگان همیشه دستخوش تغییرات و چالش ها بوده. مدیریت ناوگان در شرایط تحریم و محدودیت های بین المللی، کاری بس دشوار است و نیاز به تخصص و برنامه ریزی دقیقی دارد. با این حال، ساها تلاش کرده با همین امکانات موجود، بهترین خدمات ممکن را ارائه دهد و نقش خود را در زمینه حمل ونقل هوایی، به ویژه برای ارتش، ایفا کند.

مسیرهای پروازی و نقش باربری هواپیمایی ساها

شاید براتون سوال باشه که

مسیرهای پروازی ساها

الان کجاست و اصلاً این ایرلاین به چه شهرهایی پرواز می کنه؟ همون طور که قبلاً هم گفتیم، چون

هواپیمایی ساها

در وهله اول برای

نیروی هوایی ارتش

کار می کنه، تمرکزش روی مسیرهای داخلی هست. یعنی شما پرواز خارجی از این ایرلاین پیدا نمی کنید، چون اساساً ماموریتش متفاوته.

پروازهای مسافربری ساها، بیشتر روی شهرهای بزرگ و مهم داخلی متمرکز شده اند که شامل:

• تهران
• مشهد
• کیش
• عسلویه
• شیراز
• اهواز
• رشت
• بوشهر
• اصفهان

این شهرها، هم از نظر نظامی و هم از نظر اقتصادی برای کشور اهمیت زیادی دارن و جابجایی پرسنل و حتی در مواردی مسافران عادی بین این نقاط، به ساها سپرده شده. مثلاً پروازهای عسلویه که قطب انرژی کشور هست، یا مشهد و شیراز که مراکز مهم فرهنگی و مذهبی به حساب میان، جزو مسیرهای پرتردد ساها هستن.

اما جدا از پروازهای مسافربری که شاید کمتر عموم مردم بهشون دسترسی داشته باشن، نباید

نقش باربری هواپیمایی ساها

رو فراموش کنیم. اینجاست که ساها واقعاً سرویس اطلاعات و ارتباط هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران میشه.

فعالیت مستمر به عنوان سرویس ارتباط هوایی ارتش

به این معنیه که هواپیماهای باری ساها همیشه در حال جابجایی تجهیزات، قطعات، مهمات و هر چیز دیگه ای هستن که ارتش برای ماموریت هاش نیاز داره. این بخش از فعالیت ساها شاید کمتر به چشم بیاد، اما نقش حیاتی و استراتژیکی در حفظ آمادگی نظامی کشور ایفا می کنه. فکر کنید به جای اینکه تجهیزات نظامی رو با تریلی و قطار جابجا کنن که هم زمان بره و هم خطرات خاص خودش رو داره، با هواپیما در سریع ترین زمان ممکن به مقصد می رسونن. این کار، به خصوص در شرایط بحرانی یا برای ماموریت های خاص، فوق العاده حیاتیه.

به طور کلی، میشه گفت

مقاصد پروازی ساها

و فعالیت باربریش، مکمل همدیگه هستن و هر دو در راستای اهداف اصلی نیروی هوایی ارتش تعریف میشن. این ایرلاین، یه جورایی شاهرگ حیاتی حمل ونقل هوایی برای نظامیان کشور به حساب میاد و به همین خاطر، پابرجا بودنش برای امنیت و قدرت دفاعی کشورمون اهمیت زیادی داره.

تحریم های بین المللی و تأثیر آن بر ساها

خب، می رسیم به یه بحث مهم و تلخ که تقریباً همه ایرلاین های ایرانی باهاش درگیرن:

تحریم های بین المللی

.

هواپیمایی ساها

هم از این قاعده مستثنی نیست و در سال های اخیر، به دلیل ارتباطش با ارتش، مورد هدف تحریم های جدید قرار گرفته. این تحریم ها مثل یه تیغ دولبه عمل می کنن؛ از یه طرف، باعث میشن دسترسی به قطعات هواپیما و تکنولوژی های جدید سخت تر بشه و از طرف دیگه، روی عملیات و حتی وجهه بین المللی ایرلاین تأثیر می گذارن.

آخرین مورد تحریم ها که حسابی سروصدا کرد، مربوط به

۲۳ مهر ماه سال ۱۴۰۳

بود. توی این تاریخ،

اتحادیه اروپا

طی یه اقدام مشترک،

هواپیمایی ساها

رو به همراه دو ایرلاین بزرگ دیگه ایران، یعنی

ماهان ایر

و

ایران ایر

، به لیست تحریم هاش اضافه کرد. دلیل اصلی این تحریم ها، ادعاهایی بود که

ارسال پهپاد و موشک بالستیک ساخت ایران به روسیه

مطرح شده بود. این اتهامات، باعث شد که کشورهای اروپایی برای فشار بیشتر به ایران، بخش هوانوردی رو هم هدف قرار بدن.

حالا این تحریم ها دقیقاً چه بلایی سر ساها میارن؟ خب،

تبعات تحریم

روی هر ایرلاینی سنگینه، چه برسه به ساها که خودش هم با ناوگان قدیمی و شرایط خاصش، چالش های زیادی داره. مهمترین تأثیرات رو میشه این طور خلاصه کرد:

• محدودیت در نگهداری و تعمیرات: پیدا کردن قطعات یدکی برای هواپیماهای بوئینگ، به خصوص مدل های قدیمی تر، خودش یه دردسر بزرگه. وقتی تحریم باشی، عملاً نمی تونی از تولیدکننده های اصلی یا واسطه های معتبر خرید کنی و باید به بازار سیاه یا راه های پرخطر دیگه متوسل بشی که هم ریسک بالایی داره و هم کیفیت قطعات رو زیر سوال می بره. این موضوع

  تأثیر زیادی بر عملیات، توسعه و نگهداری ناوگان

  داره.

• مشکل در نوسازی ناوگان: اگه ساها بخواد هواپیماهای جدیدتر بخره یا ناوگانش رو گسترش بده، با این تحریم ها عملاً غیرممکنه. هیچ شرکت هواپیماسازی بزرگی به ایرلاین های تحریم شده هواپیما نمی فروشه.
• محدودیت های مالی و بانکی: نقل و انتقال پول برای خریدهای بین المللی یا حتی پرداخت هزینه های عملیاتی خارج از کشور، برای ایرلاین های تحریم شده حسابی سخت میشه.
• مشکلات پروازی در فضای بین الملل: هرچند ساها پرواز خارجی مسافری نداره، اما هواپیماهای باریش ممکنه نیاز به عبور از حریم هوایی کشورهای دیگه یا توقف در فرودگاه های خارجی برای سوخت گیری یا بارگیری داشته باشن. تحریم ها می تونن این رفت وآمدها رو هم مختل کنن.

در کل، این تحریم ها مثل یه بار سنگین روی دوش

هواپیمایی ساها

هستن. با این حال، تجربه نشون داده که ایرلاین های ایرانی همیشه راهی برای ادامه حیات پیدا می کنن، حتی اگه مجبور باشن با هزار و یک مشکل دست وپنجه نرم کنن. این یعنی

وضعیت فعلی هواپیمایی ساها

و آینده اش، به شدت تحت تأثیر این چالش ها خواهد بود.

حوادث و چالش های فنی در پروازهای ساها

صحبت از صنعت هوانوردی که میشه، بحث

ایمنی

و

حوادث

همیشه داغه. متاسفانه،

هواپیمایی ساها

هم مثل خیلی از ایرلاین های دیگه، به دلیل چالش های خاص خودش، با چند مورد از این حوادث و مشکلات فنی روبرو بوده که البته خوشبختانه در بیشتر موارد، ختم به خیر شده. این موضوع نشون میده که حتی با وجود مشکلات، خلبان ها و تیم فنی تلاش می کنن تا ایمنی رو در اولویت قرار بدن.

یکی از

حوادث اخیر

که سر و صدای زیادی به پا کرد،

حادثه سال ۱۴۰۱

بود. توی اون ماجرا، یه هواپیمای ساها که در

مسیر تهران به عسلویه

در حال پرواز بود، دچار مشکل فنی شد و

یکی از موتورهاش خاموش شد

. فکر کنید چه اضطرابی به مسافران دست میده وقتی وسط پرواز یه همچین اتفاقی میفته! اما با مهارت خلبان ها، هواپیما تونست با

یک موتور

خودش رو به تهران برگردونه و به سلامت فرود بیاد. این نشون دهنده تجربه و آموزش بالای کادر پرواز ساهاست.

یه مورد دیگه هم در

سال ۱۴۰۲

اتفاق افتاد. این بار

پرواز شیراز به عسلویه

بود که باز هم

یکی از موتورها دچار اختلال

شد. بازم خلبان ها تونستن اوضاع رو کنترل کنن و به سلامت به مقصد برسن. این حوادث، زنگ خطری هستن برای صنعت هوانوردی کشور و به خصوص برای ایرلاین هایی که با ناوگان قدیمی کار می کنن.

اینجا میرسیم به یه

بحث عمومی

و خیلی مهم:

مشکلات فنی مرتبط با فرسودگی ناوگان و محدودیت های نگهداری در صنعت هوانوردی ایران

. وقتی یه هواپیما عمرش رو کرده باشه و قطعات یدکی اصلیش هم به دلیل تحریم ها در دسترس نباشه، احتمال بروز مشکلات فنی بالا میره. تیم های فنی ایرانی با تکیه بر دانش و تجربه خودشون، خیلی تلاش می کنن تا هواپیماها رو سرپا نگه دارن، اما خب، محدودیت ها گاهی اوقات از توانشون خارجه.

هواپیمایی ارتش

هم که زیرمجموعه ساهاست، با همین مشکلات دست و پنجه نرم می کنه.

با وجود چالش های فراوان در نگهداری ناوگان قدیمی، خلبانان و کادر فنی هواپیمایی ساها با مهارت و تخصص خود، بارها ثابت کرده اند که در شرایط اضطراری، ایمنی پرواز و جان مسافران را در اولویت قرار می دهند.

در مورد

رویکرد ساها در مورد ایمنی

، میشه گفت با توجه به اینکه این شرکت مستقیماً زیر نظر

نیروی هوایی ارتش

فعالیت می کنه، طبیعتاً پروتکل های ایمنی نظامی رو هم رعایت می کنه. آموزش خلبان ها و کادر پرواز، سختگیرانه است و تلاش میشه که با وجود تمام محدودیت ها، پروازها در ایمن ترین حالت ممکن انجام بشن. هرچند حوادثی پیش اومده، اما اینکه اکثرشون بدون تلفات و با فرود اضطراری موفق همراه بودن، نشون دهنده تعهد این مجموعه به اصول ایمنیه.

مرکز هواپیمایی ساها

هم به طور مداوم در تلاش است تا با حداقل امکانات، حداکثر ایمنی را تامین کند.

خرید بلیط هواپیمایی ساها؛ راهنمای مسافران

اگه شما هم از اون دسته افرادی هستید که دنبال

خرید بلیط هواپیمایی ساها

می گردید، باید بگم که داستان ساها با بقیه ایرلاین های تجاری فرق می کنه و

ماهیت خاص پروازهای ساها

باعث شده

دشواری دسترسی عمومی به بلیط

وجود داشته باشه. یعنی مثل بقیه شرکت های هواپیمایی نیست که همین الان برید تو سایت ها و آژانس های مسافرتی و به راحتی بلیط پیدا کنید و بخرید.

در اصل، اولویت پروازهای ساها با

پرسنل نظامی

،

خانواده های اون ها

و

ماموریت های سازمانی ارتش

هست. یعنی اگه شما نظامی یا وابسته به ارتش باشید، شانس بیشتری برای خرید بلیط خواهید داشت. این موضوع منطقیه، چون همون طور که قبلاً گفتیم، ساها در اصل برای همین منظور تأسیس شده.

حالا سوال پیش میاد که

آیا امکان خرید بلیط از آژانس ها یا سایت های آنلاین وجود دارد؟

پاسخ کلی اینه که

بسیار محدود

و فقط در موارد خاص. معمولاً بلیط های ساها به صورت عمومی و از طریق سایت های رزرواسیون بزرگ یا آژانس های مسافرتی که بلیط بقیه ایرلاین ها رو می فروشن، در دسترس نیست. اگه هم بلیطی عرضه بشه، معمولاً برای

مسیرهای خاص

و در زمان های مشخصیه که تقاضای عمومی بیشتره و صندلی خالی وجود داره. حتی در این موارد هم، ممکنه با محدودیت هایی در خرید یا کنسل کردن بلیط روبرو بشید.

پس

نکاتی برای افرادی که نیاز به سفر با این ایرلاین دارند

چیست؟

1. تماس مستقیم: بهترین راه، اگه واقعاً نیاز به پرواز با ساها دارید و به نوعی با ارتش ارتباط دارید، تماس مستقیم با دفاتر فروش بلیط مربوط به ارتش یا همان

   مرکز هواپیمایی ساها

   است. اون ها می تونن اطلاعات دقیق تری در مورد وضعیت پروازها و نحوه خرید بلیط به شما بدن.

2. بررسی آژانس های خاص: بعضی از آژانس های مسافرتی که سابقه طولانی در کار با ارگان های دولتی و نظامی دارن، ممکنه به صورت موردی به بلیط های ساها دسترسی داشته باشن. اما این هم تضمینی نیست و باید پرس وجو کنید.
3. انتظار برای عرضه عمومی: اگه خیلی خوش شانس باشید، شاید در بعضی از مسیرهای پرتردد مثل تهران-مشهد یا تهران-کیش، در فصل های کم ترافیک یا خارج از ایام تعطیلات، بلیط های محدودی برای عموم عرضه بشه. اما این یک استثناست نه یک قاعده.

در نهایت، باید بپذیریم که

هواپیمایی ساها

ماهیت خاص خودش رو داره و با وجود اینکه گاهی اوقات مسافر عادی هم جابجا می کنه، اما هدف اصلی و ساختار فروشش کاملاً با ایرلاین های تجاری متفاوته. پس اگه قصد سفر دارید و دنبال یه ایرلاین با دسترسی آسون به بلیط هستید، شاید بهتر باشه به سراغ گزینه های دیگه برید، مگر اینکه واقعاً شرایط خاصی داشته باشید که نیاز به استفاده از این ایرلاین رو ایجاب کنه.

ساها ایرلاین

همواره بر روی اولویت های ارتش تمرکز دارد.

نتیجه گیری

تا اینجا که با هم سفر کوتاهی در آسمان

هواپیمایی ساها

داشتیم، متوجه شدیم که این شرکت هواپیمایی چقدر با بقیه ایرلاین ها فرق داره. ساها فقط یه اسم توی صنعت هوانوردی ایران نیست، بلکه یه بخشی از تاریخ و حال حاضر نیروهای مسلح کشورمونه که نقش منحصر به فرد خودش رو ایفا می کنه. از همون سال ۱۳۶۹ که برای

سرویس اطلاعات و ارتباط هوایی ارتش

تأسیس شد، هدف اصلیش حمایت از ارتش و جابجایی پرسنل و تجهیزات بود، اما کم کم پای مسافران عادی هم به پروازهای داخلیش باز شد و تونست بخشی از نیازهای حمل ونقل هوایی کشور رو هم پوشش بده.

دیدیم که

ناوگان هواپیمایی ساها

از بوئینگ ۷۰۷ و ۷۴۷ قدیمی و نوستالژیک شروع شد و بعد از یه دوره توقف به دلیل فرسودگی، با بوئینگ ۷۳۷ های جدیدتر به کارش ادامه داد. هرچند این تغییرات همیشگی بوده و خواهد بود. ساها همیشه در حال

تأکید بر چالش ها و چشم انداز آینده شرکت با توجه به ناوگان و تحریم ها

بوده. تحریم های بین المللی، به خصوص اونایی که به دلیل اتهامات خاص اعمال شدن، حسابی روی نگهداری و نوسازی ناوگان فشار میارن و باعث میشن عملیات سخت تر بشه.

با وجود همه این مشکلات، نباید از

ارزش و اهمیت ساها به عنوان بخشی از تاریخ و حال حاضر هوانوردی ایران

غافل بشیم. ساها فقط یه ایرلاین نیست، یه نماده از مقاومت و تلاش برای خودکفایی در صنعت هوایی کشور. خلبان ها و کادر فنی این شرکت، بارها با مهارتشون ثابت کردن که حتی در شرایط سخت هم میشه پروازهای ایمنی داشت و این خودش جای تقدیر داره. شاید خرید بلیط از ساها برای عموم مردم به راحتی بقیه ایرلاین ها نباشه، اما نقش این شرکت در حفظ امنیت و انتقال نیروهای نظامی، غیرقابل انکاره.

در نهایت،

هواپیمایی ساها

مثل یه سرباز در آسمان ایرانه؛ شاید کمتر به چشم بیاد، شاید پر زرق و برق نباشه، اما همیشه اونجاست، در حال انجام وظیفه خودش، چه برای نظامیان و چه در مواقعی برای مسافران عادی. فهمیدن جایگاه و چالش های این شرکت، به ما کمک می کنه تا تصویر کامل تری از صنعت هوانوردی کشور و نقش پیچیده اون در اقتصاد و امنیت داشته باشیم.