معرفی فیلم بچه های خوب (The Nice Guys)

اگه دنبال یه فیلم هستید که حال و هوای لس آنجلس دهه ۷۰ رو براتون زنده کنه و همزمان حسابی خنده تون بندازه و ذهنتون رو درگیر یه معمای جنایی جذاب کنه، معرفی فیلم بچه های خوب (The Nice Guys) دقیقاً همون چیزیه که نیاز دارید. این فیلم با بازی های درخشان راسل کرو و رایان گاسلینگ و کارگردانی بی نظیر شین بلک، یه شاهکار کمدی اکشنه که نباید از دستش بدید.

فیلم بچه های خوب یه ترکیب درجه یک از کمدی، اکشن، معمایی و نوآر جناییه که سال ۲۰۱۶ اکران شد و خیلی زود تونست جایگاه ویژه ای بین علاقه مندان به سینما پیدا کنه. خیلی ها این فیلم رو با اسم های مردان خوب یا آدم های خوب هم می شناسن، اما چیزی که مهمه، تجربه ایه که این اثر بهتون میده؛ یه تجربه سینمایی با دیالوگ های حسابی باحال و یه داستان پر از پیچ و خم که تا آخرش شما رو میخکوب می کنه. تو این مقاله، قراره بریم سراغ همه جزئیات این فیلم و ببینیم چرا اینقدر خاص و دیدنیه.

شناسنامه کامل فیلم بچه های خوب (The Nice Guys)

برای شروع، بهتره یه نگاهی به مشخصات کلی این فیلم جذاب بندازیم تا با جزئیات اصلیش آشنا بشید. این اطلاعات بهتون کمک می کنه تا یه دید جامع از اثری که قراره تماشا کنید، داشته باشید.

عنوان اصلی	The Nice Guys
عنوان های فارسی رایج	بچه های خوب، مردان خوب، آدم های خوب
کارگردان	شین بلک (Shane Black)
نویسندگان	شین بلک، آنتونی باگاروتزی (Anthony Bagarozzi)
تاریخ اکران جهانی	۲۰ می ۲۰۱۶
ژانر	کمدی اکشن، معمایی، جنایی، نئو نوآر
مدت زمان	۱۱۶ دقیقه
شرکت های تولیدکننده	RatPac-Dune Entertainment, Silver Pictures, Waypoint Entertainment
بودجه تولید	۵۰ میلیون دلار
فروش گیشه جهانی	۶۲.۸ میلیون دلار

شاید با دیدن رقم فروش گیشه جهانی یه خورده تعجب کنید که چرا با وجود تحسین منتقدان و کیفیت بالاش، فروش خیلی فوق العاده ای نداشته. خب، قضیه اینه که این فیلم همزمان با چندتا فیلم بلاک باستر دیگه مثل کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی اکران شد و تو رقابت گیشه اونقدر که باید دیده نشد. اما این اصلاً از ارزش هاش کم نکرد و با گذشت زمان، بچه های خوب به یه فیلم کالت واقعی تبدیل شد که طرفداران دوآتیشه خودش رو پیدا کرده.

بازیگران اصلی و نقش آفرینی های به یاد ماندنی

حضور بازیگرهای قدرتمند و متناسب با نقش هاشون، یکی از دلایل اصلی موفقیت این فیلمه. شین بلک تو انتخاب بازیگراش واقعاً سنگ تموم گذاشته:

• راسل کرو (Russell Crowe) در نقش جکسون هیلی (Jackson Healy): یه آدم خشن و قوی که کارش رسوندن پیام به روش های خاص خودشه. هیلی با اینکه ظاهر خشنی داره، اما یه سری اصول اخلاقی براش مهمه و ته دلش آدم خوبیه.
• رایان گاسلینگ (Ryan Gosling) در نقش هالند مارچ (Holland March): یه کارآگاه خصوصی دست وپاچلفتی، دائم الخمر و بدشانس که به تنهایی دخترش، هالی رو بزرگ می کنه. گاسلینگ تو این فیلم واقعاً ترکونده و لحظات کمدی فراموش نشدنی ای رو خلق کرده.
• انگوری رایس (Angourie Rice) در نقش هالی مارچ (Holly March): دختر باهوش و شجاع هالند مارچ که برخلاف سن کمش، یه پا کارآگاهه و نقش کلیدی تو پیشبرد داستان داره. انگوری رایس با بازی طبیعی و جذابش، قلب فیلمه.
• کیم بسینگر (Kim Basinger) در نقش جودیت کاتنر (Judith Kuttner): یه مقام بلندپایه دولتی که معمای اصلی فیلم حول محور اون می چرخه.
• مت بومر (Matt Bomer) در نقش جان بوی (John Boy): یه قاتل حرفه ای و مرموز که کاراکترهای اصلی رو حسابی به چالش می کشه.
• مارگارت کوالی، کیث دیوید و بقیه بازیگرها هم هر کدوم به نوبه خودشون به جذابیت فیلم اضافه کردن.

خلاصه داستان فیلم The Nice Guys: یک معمای جذاب در لس آنجلس دهه ۷۰

حالا بریم سراغ داستان فیلم بچه های خوب که خودش یه پا ماجرای پیچیده و پرکشش داره. فضایی که بلک برای روایت این داستان انتخاب کرده، لس آنجلس سال ۱۹۷۷ه. شهری پر از نئون های درخشان، مهمونی های پر زرق و برق، و البته فساد و کثیفی های پشت پرده که تو هر گوشه اش پنهان شده. انگار که پا گذاشتی تو یه ماشین زمان و رفتی به دل اون دهه طلایی، با ماشین های مدل بالا، لباس های رنگارنگ و موسیقی فانک که تو هوا موج می زنه.

تو این شهر پر از رمز و راز، با دوتا کاراکتر اصلی روبرو میشیم که از زمین تا آسمون با هم فرق دارن. اولیش، هالند مارچ، یه کارآگاه خصوصیه که اسمش «کارآگاه» هست، ولی بیشتر شبیه یه دست وپاچلفتیِ الکلیِ بدشانس می مونه. بعد از مرگ همسرش، تمام زندگی اش شده دخترش هالی و خب، بطری های الکل! اون به خاطر پیدا کردن یه بازیگر فیلم های بزرگسالان به اسم میستی ماونتینز استخدام میشه که ظاهراً تو یه تصادف کشته شده، اما عمه اش قسم می خوره که اونو دیده. این پرونده، هالند رو می رسونه به دختری به اسم آملیا کاتنر.

اینجاست که پای کاراکتر دوم ما، جکسون هیلی، به داستان باز میشه. هیلی یه بادی گارد خشن و یه جورایی بادی گارد پیامیه. یعنی اگه بخوای به کسی یه پیام با پنجه بوکس برسونی، هیلی همون آدمیه که باید استخدامش کنی! آملیا، که ظاهراً از چیزی ترسیده، هیلی رو استخدام کرده تا هالند مارچ رو از خودش دور کنه. هیلی هم میره سراغ مارچ و با شکستن دستش، بهش می فهمونه که باید بی خیال آملیا بشه. اما خب، همونجا دختر کوچولوی مارچ، هالی، با یه نوشیدنی به هیلی تعارف می کنه و یه جرقه هایی بینشون زده میشه.

بعد از یه مدت، هیلی خودش رو تو دردسر می بینه و دوتا قلدر ناشناس سراغش میان و دنبال آملیا می گردن. هیلی، که حالا حس می کنه آملیا واقعاً در خطره، با اکراه میره سراغ هالند مارچ دست وپاچلفتی و این دوتا با هم تیم میشن تا آملیا رو پیدا کنن. اینجاست که ماجرا حسابی پیچیده میشه و این زوج عجیب و غریب سر از یه پرونده بزرگ تر فساد تو صنعت خودروسازی درمیارن.

یه نکته خیلی مهم تو این فیلم، نقش پررنگ و واقعاً کارآگاهی هالی مارچ، دختر ۱۳ ساله هالنده. هالی با هوش و شهامت مثال زدنیش، پا به پای پدرش و هیلی میاد و حتی تو خیلی از مواقع، از اون دوتا مرد بزرگتر جلوتره. اون نه تنها بهشون کمک می کنه تا سرنخ ها رو پیدا کنن، بلکه تو لحظات سخت هم، انگار وجدان فیلمه و راه رو نشونشون میده. در کل، این تیم سه نفره (مارچ، هیلی و هالی) با موقعیت های اکشن، کمدی و معمایی زیادی روبرو میشن و هدفشون فقط یه چیزه: کشف حقیقت و مبارزه با فسادی که از بالا تا پایین شهر رو گرفته.

چرا فیلم بچه های خوب یک شاهکار کمدی اکشن است؟ تحلیل عمیق

حالا که با داستان و شخصیت های اصلی آشنا شدید، وقتشه که یه نگاه عمیق تر به دلایل موفقیت و محبوبیت فیلم بچه های خوب بندازیم و ببینیم چرا خیلی ها این فیلم رو یه شاهکار تو ژانر خودش می دونن. این فیلم فقط یه کمدی اکشن ساده نیست، بلکه لایه های مختلفی داره که تماشاش رو حسابی جذاب می کنه.

شیمی بی نظیر راسل کرو و رایان گاسلینگ: زوج رویایی

اگه بخوایم فقط یه دلیل برای تماشای این فیلم بگیم، اونم چیزی نیست جز شیمی فوق العاده ای که بین راسل کرو و رایان گاسلینگ وجود داره. این دوتا بازیگر، انگار که سال هاست همدیگه رو می شناسن و کنار هم بازی کردن. تضاد شخصیتی بین هیلی خشن و جدی و مارچ دست وپاچلفتی و دائم الخمر، منبع اصلی طنز و جذابیت فیلمه. دیالوگ های رد و بدل شده بینشون، کنایه ها، بحث و جدل ها و حتی لحظات سکوتشون، همه و همه یه شاهکار کمدی رو خلق می کنه.

مثلاً صحنه ای که مارچ تو دستشویی زندانی میشه و هیلی سعی می کنه نجاتش بده، یا اونجایی که مارچ برای اولین بار با یه جسد روبرو میشه و گاسلینگ اونقدر طبیعی و بامزه جیغ می زنه و دست وپا میزنه که از خنده روده بر میشید. اینا فقط چند نمونه کوچیک از لحظات کمدی فیزیکی و کلامی بی نظیر اوناست. تماشای تعامل این دو نفر، مثل تماشای یه بازی تنیسه که هر لحظه منتظر ضربه بعدی و غافلگیری هستید.

شیمی بین راسل کرو و رایان گاسلینگ تو فیلم بچه های خوب، یکی از بهترین زوج های کمدی اکشن تاریخ سینما رو خلق کرده؛ تضادشون کنار هم محشره!

امضای خاص شین بلک در کارگردانی و فیلمنامه

شین بلک، کارگردان و نویسنده این فیلم، استاد ترکیب طنز سیاه، اکشن پرهیجان و دیالوگ های تیزهوشانه است. اگه فیلم هایی مثل Kiss Kiss Bang Bang یا Lethal Weapon رو دیده باشید، کاملاً با سبک خاص بلک آشنایید. اون تو بچه های خوب، باز هم با فرمول های ژانر نئو نوآر بازی می کنه و اون ها رو حسابی تازه نگه میداره. فیلمنامه بلک پر از پیچش های داستانی غیرمنتظره است که هر بار فکر می کنید قضیه چیه، یه چیز جدید رو میشه و شما رو غافلگیر می کنه.

سبک بلک اینه که آدم های معمولی رو میندازه وسط یه ماجرای جنایی پیچیده و بعد با دیالوگ های بامزه و موقعیت های کمدی، از دل اون موقعیت های خطرناک، طنز بیرون می کشه. اون می دونه چطور یه داستان جنایی رو جدی نگه داره، اما در عین حال با چاشنی کمدی و یه عالمه ارجاع به فرهنگ پاپ دهه ۷۰، اون رو برای مخاطب شیرین و دلچسب کنه.

شخصیت پردازی های عمیق و دوست داشتنی

یکی دیگه از نقاط قوت فیلم، شخصیت پردازی های عمیق و چندبعدی کاراکترهاست. هیچ شخصیتی تو این فیلم تخت و تک بعدی نیست:

• هالند مارچ: از یه دلقک افسرده و الکلی، به یه پدر مسئولیت پذیر و یه کارآگاه نسبتاً باهوش تبدیل میشه. اون یاد می گیره که فراتر از منافع خودش فکر کنه و برای دخترش و عدالت بجنگه.
• جکسون هیلی: از یه قلدر خشن و بادی گارد بی تفاوت، به یه محافظ با اصول اخلاقی تبدیل میشه. اون نشون میده که حتی آدم های به ظاهر خشن هم می تونن وجدان داشته باشن و از حق دفاع کنن.
• هالی مارچ: فراتر از یه بچه باهوش سینماییه. اون قلب و وجدان فیلمه. هالی نه تنها باهوشه و سرنخ ها رو به موقع پیدا می کنه، بلکه اون کسیه که به این دو مرد بزرگسال کمک می کنه تا راه درست رو پیدا کنن. اون یه کارآگاه سومه که اغلب از بزرگترها هم بهتر عمل می کنه و بهشون انگیزه میده.

این رشد و تحول شخصیت ها، فیلم رو از یه کمدی ساده فراتر میبره و بهش عمق و معنی میده.

غرق شدن در فضای نوآر لس آنجلس دهه ۷۰

اگه عاشق حال و هوای دهه ۷۰ هستید، بچه های خوب حسابی شما رو راضی می کنه. طراحی صحنه، لباس ها، موسیقی متن و فضای اجتماعی-فرهنگی لس آنجلس اون دوران، همه و همه به بهترین شکل ممکن بازآفرینی شده. از ماشین های لوکس و رنگارنگ گرفته تا مهمونی های پر سر و صدا و فضای کثیف و فاسد سیاسی، همه چیز حس نوستالژیک اون دوران رو به خوبی منتقل می کنه.

استفاده از رنگ ها، نورپردازی های نئون و جزئیات بصری، اتمسفر نوآر رو تو فیلم تقویت می کنه و شما رو غرق در دنیایی می کنه که شین بلک براتون ساخته. این فضاسازی بی نظیر، خودش یه کاراکتر جداگونه تو فیلمه.

انواع طنز در فیلم: از اسلپ استیک تا دیالوگ های هوشمندانه

بچه های خوب یه کمدی تمام عیاره که از انواع طنز برای خندوندن شما استفاده می کنه:

• کمدی فیزیکی (اسلپ استیک): لحظاتی که مارچ دست وپاچلفتی تو موقعیت های خطرناک قرار می گیره و با حرکات بامزه اش باعث خنده میشه.
• طنز موقعیت: موقعیت های عجیب و غریبی که برای این دو کارآگاه پیش میاد و از دلش کمدی متولد میشه.
• کمدی دیالوگ محور: دیالوگ های تیزهوشانه و کنایه آمیزی که بین شخصیت ها رد و بدل میشه و پر از شوخی های زیرپوستی و بامزه است.

این ترکیب هوشمندانه از طنز، باعث میشه که فیلم هیچ وقت تکراری نشه و شما همیشه منتظر شوخی بعدی باشید.

مضامین و پیام های پنهان فیلم

زیر لایه کمدی و اکشن، بچه های خوب یه سری مضامین جدی تر هم داره. فیلم به فساد سیاسی و صنعتی در سطوح بالا می پردازه و نشون میده که چطور قدرت و پول می تونن عدالت رو زیر پا بذارن. همچنین به ماهیت پیچیده عدالت، پدری و مسئولیت های اون، اهمیت خانواده، دوستی های عجیب و غریب و نوستالژی برای یه دوره زمانی خاص می پردازه. این لایه های عمیق تر، فیلم رو فراتر از یه سرگرمی صرف می بره و بهش ارزش فکری هم میده.

نقاط ضعف احتمالی (نگاهی منصفانه)

خب، هیچ فیلمی بی عیب نیست و بچه های خوب هم از این قاعده مستثنی نیست. بعضی ها ممکنه بگن که پیچیدگی داستان تو بعضی نقاط کمی بیش از حده و ممکنه بیننده رو گیج کنه. یا مثلاً پایان بندی فیلم از نظر بعضی منتقدان کمی نامتوازن به نظر میاد و اون قدرتی رو که انتظارش رو داشتند، نداره. البته این ها انتقادات جزئیه و به هیچ وجه از ارزش کلی فیلم کم نمی کنه، ولی خب بد نیست که بدونیم.

نگاهی به پشت صحنه و جزئیات تولید بچه های خوب

خب، بریم سراغ چیزایی که تو دل فیلم اتفاق افتاده و شاید کمتر کسی ازش خبر داشته باشه. ساختن فیلمی به این کیفیت، قطعاً چالش های خودش رو داشته و داستان های جالبی پشت صحنه اش پنهونه.

از ایده تا فیلمنامه: یک سفر ۱۳ ساله

باور می کنید که ایده اولیه بچه های خوب اصلاً مال سال ۲۰۱۶ نیست؟ شین بلک و آنتونی باگاروتزی، اولین نسخه از فیلمنامه رو تو سال ۲۰۰۱ نوشتن! یعنی حدود ۱۳ سال طول کشید تا این ایده به مرحله تولید برسه. بلک اولش یه نسخه برای سریال تلویزیونی نوشت که CBS هم بهش علاقه نشون داد، اما به خاطر محتوای فیلم و حساسیت های اون زمان، پروژه متوقف شد. بعدتر خود بلک گفت که اگه اون سریال ساخته می شد، اصلاً خوب از آب درنمی اومد.

تو سال ۲۰۰۹ بود که باگاروتزی پیشنهاد داد که فضای فیلم رو از دوران معاصر به دهه ۷۰ تغییر بدن. اولش جوئل سیلور، تهیه کننده فیلم، یه خورده نگران بود که مخاطب از فیلم های تاریخی استقبال نکنه، اما بعد از ساخت شرلوک هلمز، نظرش عوض شد و با این ایده موافقت کرد. بلک می گفت انتخاب دهه ۷۰ به خاطر فضایی بود که اون دوران داشت؛ فضایی پر از چندفرهنگی و اعتراضات اجتماعی، که فرصت خوبی برای طنز و نقد اجتماعی فراهم می کرد.

چرا دهه ۷۰؟ انتخاب هوشمندانه شین بلک

شاید براتون سوال باشه که چرا شین بلک اصرار داشت فیلم تو دهه ۷۰ اتفاق بیفته. یکی از دلایلش این بود که تو اون دوران، خبری از تکنولوژی های امروزی مثل موبایل، اینترنت و دوربین های مداربسته نبود. این نبود تکنولوژی، دست کارآگاه های ما رو برای کارهای کارآگاهی سنتی تر و البته دردسرسازتر باز می ذاشت و موقعیت های کمدی بیشتری رو خلق می کرد. از طرفی، همونطور که گفتیم، دهه ۷۰ تو لس آنجلس یه حال و هوای خاص خودش رو داشت که بلک می خواست اون رو تو فیلمش زنده کنه.

راسل کرو و رایان گاسلینگ: زوج رویایی

اگه بخوایم از داستان های پشت صحنه بگیم، انتخاب بازیگراش واقعاً جالبه. بعد از اینکه شین بلک فیلم Iron Man 3 رو کارگردانی کرد، جوئل سیلور ازش پرسید پروژه بعدی چیه. بلک گفت The Nice Guys. فیلمنامه برای راسل کرو و رایان گاسلینگ فرستاده شد و این دو نفر تو کمتر از سه روز موافقت کردن که تو فیلم بازی کنن! گاسلینگ حتی گفته بود وقتی فیلمنامه رو می خونده، راسل کرو رو تو نقش هیلی تصور می کرده و این کار باعث شده بود فیلمنامه براش خیلی بامزه تر بشه. حضور این دو ستاره، باعث شد پروژه بعد از ۱۳ سال انتظار، بالاخره چراغ سبز بگیره و کلید بخوره.

فیلمبرداری و طراحی صحنه: خلق لس آنجلس گمشده

فیلمبرداری از اکتبر ۲۰۱۴ تو آتلانتا و دکاتور، جورجیا شروع شد. ریچارد بریجلند، طراح صحنه، چالش بزرگی داشت چون آتلانتای سرسبز اصلاً شبیه لس آنجلس کویری نبود. اما با کلی تلاش و خلاقیت، تونستن آتلانتا رو به لس آنجلس دهه ۷۰ تبدیل کنن. حتی برای سکانس های بیرونی، یه بخش هایی رو تو خود لس آنجلس فیلمبرداری کردن. بریجلند برای اینکه فضای دهه ۷۰ رو دقیقاً بازسازی کنه، کلی فیلم سوپر ۸ و عکس های مستند رو بررسی کرد و مبلمان و دکوراسیون رو بر اساس طراح های اون دوره انتخاب کرد. حتی برای عکس های میستی ماونتینز، از آرنی فرایتاگ، عکاس مشهور پلی بوی تو اون دهه کمک گرفتن تا همه چیز کاملاً واقعی به نظر برسه.

یه نکته جالب دیگه اینکه، استودیوی برادران وارنر برای شروع فیلم، از لوگوی تولیدی خودشون که بین سال های ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۴ استفاده می شد (همون لوگوی Big W که توسط ساول باس طراحی شده بود)، استفاده کردن تا حس و حال نوستالژیک دهه ۷۰ رو از همون اول به بیننده منتقل کنن.

موسیقی متن: روح دهه ۷۰ در گوش های شما

موسیقی متن تو بچه های خوب نقش خیلی مهمی تو خلق اتمسفر و حال و هوای فیلم داره. جان اتمن و دیوید باکلی، آهنگسازان فیلم، با استفاده از قطعاتی که واقعاً تو دهه ۷۰ محبوب بودن و ترکیب اون ها با موسیقی متن اختصاصی، تونستن حس نوستالژیک و پرانرژی اون دوران رو به خوبی به گوش مخاطب برسونن. از آهنگ های فانک و دیسکو گرفته تا قطعات آرام تر و مرموزتر، موسیقی متن فیلم هم خودش یه شخصیت فراموش نشدنیه.

بازخوردها، جوایز و جایگاه بچه های خوب در سینما

همونطور که قبل تر گفتم، بچه های خوب با اینکه تو گیشه خیلی موفق نبود، اما از نظر منتقدان و مخاطبان، یه جورایی طلا حساب میشه. بیایید ببینیم دنیا چطور به این فیلم نگاه کرده.

نظر منتقدان: تحسین جهانی برای یک کمدی اکشن متفاوت

وقتی فیلم اکران شد، تقریباً همه منتقدها عاشقش شدن. تو سایت Rotten Tomatoes، فیلم امتیاز ۹۱٪ رو از ۳۲۶ نقد گرفته که نشون میده تقریباً همه منتقدا ازش خوششون اومده. نظر جمعی منتقدا این بود که: The Nice Guys یادآور کمدی های رفاقتی دوران گذشته است، اما با یه فیلمنامه هوشمندانه و شیمی مقاومت ناپذیر بازیگراش، یه چیزی فراتر از اون ارائه میده.

تو سایت Metacritic هم امتیاز ۷۰ از ۱۰۰ رو گرفته که یعنی بازخوردهای عموماً مثبت. دلایل اصلی این همه تحسین چی بود؟ خب، شیمی بی نظیر بین گاسلینگ و کرو، فیلمنامه محشر و پر از دیالوگ های هوشمندانه شین بلک، کارگردانی بی نقص و البته فضاسازی نوستالژیک دهه ۷۰ که همه رو غافلگیر کرده بود.

مایک رایان از Uproxx گفته بود: اگه شین بلک رو دوست دارید، عاشق The Nice Guys میشید. این شاید بلک ترین فیلم از تمام فیلم های بلکه. IGN هم به فیلم امتیاز ۹ از ۱۰ داده و گفته بود: با یه فیلمنامه دقیق و تیز که کاراکترها رو مثل یین و یانگِ آدم های سر به هوا عالی بالانس کرده، The Nice Guys تو هر قدم یه لذت مطلقه. حتی ریچارد روپر از Chicago Sun-Times هم گفته بود راسل کرو و رایان گاسلینگ خنده دارترین زوج سال بودن!

گیشه و مخاطبان: یک شکست تجاری با یک پیروزی فرهنگی

اینجا همونجاییه که قضیه یه خورده پیچیده میشه. با اینکه فیلم این همه تحسین منتقدا رو داشت، تو گیشه فقط ۶۲.۸ میلیون دلار فروخت، در حالی که بودجه ساختش ۵۰ میلیون دلار بود. یعنی خیلی سوددهی بالایی نداشت. دلیلش هم همونطور که قبلاً گفتیم، رقابت با فیلم های بزرگ دیگه ای بود که همزمان اکران شده بودن. اما این عدم موفقیت تو گیشه، اصلاً باعث نشد که فیلم فراموش بشه.

برعکس، با گذشت زمان، بچه های خوب کم کم جای خودش رو تو دل مخاطبان باز کرد و به یه فیلم کالت تبدیل شد. یعنی فیلمی که شاید موقع اکران خیلی دیده نشد، اما بعداً کلی طرفدار پیدا کرد و هنوز هم کلی آدم هستن که دوست دارن این فیلم رو ببینن یا بارها و بارها تماشا کنن. خیلی ها معتقدن که این فیلم تو لیست بهترین کمدی اکشن های معاصر قرار می گیره.

جوایز و افتخارات: درخشش رایان گاسلینگ

با اینکه فیلم تو گیشه چندان موفق نبود، اما تو فصل جوایز تونست موفقیت هایی کسب کنه و حسابی بدرخشه. مهم ترین جایزه ای که گرفت، جایزه بهترین اجرای کمدی برای رایان گاسلینگ تو San Diego Film Critics Society Awards بود که واقعاً هم حقش بود. گاسلینگ با اون جیغ های معروفش و بازی های بامزه اش، دل همه رو برد.

علاوه بر این، فیلم نامزدی های دیگه ای هم تو بخش های مختلف داشت:

• نامزد بهترین فیلم کمدی در Critics’ Choice Awards
• نامزد بهترین بازیگر مرد در کمدی (رایان گاسلینگ) در Critics’ Choice Awards
• چندین نامزدی دیگه تو جوایز Empire Awards (بهترین کمدی، بهترین فیلمنامه، بهترین بازیگر تازه وارد زن برای انگوری رایس) و Saturn Awards (بهترین فیلم اکشن یا ماجراجویی).

این جوایز و نامزدی ها نشون میده که حتی با وجود فروش متوسط، کیفیت هنری فیلم به هیچ وجه نادیده گرفته نشده و بچه های خوب تونسته جایگاه خودش رو به عنوان یه اثر برجسته تو سینما تثبیت کنه.

آیا دنباله ای برای بچه های خوب در راه است؟

بعد از تماشای یه فیلم عالی مثل بچه های خوب، اولین چیزی که به ذهن آدم میرسه اینه که آیا بچه های خوب ۲ هم ساخته میشه؟ خب، این سوالیه که ذهن خیلی از طرفدارا رو مشغول کرده. بیاین ببینیم تا الان چه خبرهایی از دنباله این فیلم بوده.

شین بلک، کارگردان فیلم، حتی قبل از اکران بچه های خوب تو سال ۲۰۱۶ گفته بود که صحبت از ساخت دنباله، یه خورده زوده و باید اول ببینیم خود فیلم چقدر موفق میشه. اون گفته بود: ما با یه رقابت سرسخت ابرقهرمانی روبرو هستیم و واقعاً نیاز داریم مردم این فیلم رو ببینن تا بتونیم درباره دنباله حرف بزنیم. خب، همونطور که دیدیم، با وجود تحسین منتقدان، فیلم تو گیشه خیلی اونطور که انتظار میرفت نفروخت و همین موضوع، ساخت دنباله رو یه خورده سخت تر کرد.

با این حال، تو سپتامبر ۲۰۱۷، یه خبر جالب منتشر شد. فاکس یه ایده برای ساخت یه نسخه تلویزیونی از فیلم رو مطرح کرد که اسمش The Nice Girls بود و قراره بود یه سریالی با محوریت شخصیت های زن باشه. اما این ایده هم هیچوقت به مرحله تولید نهایی نرسید و فعلاً تو حد یه طرح اولیه باقی موند.

شین بلک حتی تو آگوست ۲۰۱۸ دوباره ابراز امیدواری کرده بود که بتونه دنباله ای برای فیلم بسازه، اما باز هم به این نکته اشاره کرده بود که فیلم به احتمال زیاد به اندازه کافی تو گیشه نفروخته که ساخت دنباله رو توجیه کنه. با وجود گذشت سال ها، هنوز هم خیلی از طرفدارا منتظر خبر ساخت The Nice Guys 2 هستن. این اشتیاق نشون میده که شخصیت ها و دنیای این فیلم چقدر تو ذهن مردم موندگار شدن و چه پتانسیلی برای ادامه داستان دارن.

شاید روزی برسه که تصمیم بگیرن این زوج بی نظیر رو دوباره جلوی دوربین بیارن و ما رو یه بار دیگه به دل لس آنجلس پر از رمز و راز و خنده دار ببرن. کی می دونه، شاید همین الان یه نفر داره فیلمنامه بچه های خوب ۲ رو می نویسه!

چرا باید فیلم بچه های خوب را تماشا کنید؟

اگه تا اینجا هنوز شک دارید که فیلم بچه های خوب ارزش تماشا داره یا نه، بذارید یه خلاصه از دلایل اصلی بهتون بگم که چرا باید همین الان برید سراغش:

• یه کمدی اکشن متفاوت و هوشمندانه: اگه از کمدی های سطحی خسته شدید و دنبال یه فیلم با طنز زیرکانه و دیالوگ های پر از کنایه هستید، این فیلم معرکه است.
• شیمی بی نظیر زوج سینمایی: تعامل بین راسل کرو و رایان گاسلینگ، از اون چیزهاییه که هر ۷۰ سال یه بار تو سینما اتفاق می افته! تضاد و هماهنگی شون کنار هم، یه تجربه کمدی فوق العاده رو رقم می زنه.
• عاشق ژانر نئو نوآر و حال و هوای دهه ۷۰ هستید: فیلم به بهترین شکل ممکن شما رو به لس آنجلس پر زرق و برق و در عین حال کثیف دهه ۷۰ می بره. فضاسازی، لباس ها و موسیقی متن، همه چیز عالیه.
• از فیلم های شین بلک و سبک منحصر به فردش خوشتون میاد: اگه قبلاً آثار بلک رو دیدید و لذت بردید، بچه های خوب همون امضای خاص رو داره و شما رو ناامید نمی کنه.
• بازی های درخشان راسل کرو و رایان گاسلینگ: این فیلم یه فرصت عالیه برای تماشای دو بازیگر طراز اول هالیوود که تو اوج آمادگی خودشون هستن و لحظات فراموش نشدنی رو خلق می کنن.
• یه تجربه سینمایی کامل: بچه های خوب فیلمیه که همزمان خنده داره، هیجان انگیزه، کمی تلخه و یه معمای جنایی جذاب رو هم دنبال می کنه. یعنی یه پکیج کامل از سرگرمی و فکر!

خلاصه، اگه دلتون یه فیلم می خواد که هم حال و هواتون رو عوض کنه، هم حسابی بخندید و هم یه داستان پر از رمز و راز رو دنبال کنید، بچه های خوب همون گزینه اید که نباید از دستش بدید.

نتیجه گیری

در پایان، میشه گفت معرفی فیلم بچه های خوب (The Nice Guys) فقط یه فیلم کمدی اکشن نیست؛ یه تجربه سینمایی تمام عیاره که هم شما رو می خندونه، هم به فکر فرو میبره و هم یه معمای هیجان انگیز رو براتون رو می کنه. این فیلم با شیمی بی نظیر راسل کرو و رایان گاسلینگ، کارگردانی و فیلمنامه هوشمندانه شین بلک، و فضاسازی فوق العاده لس آنجلس دهه ۷۰، تونسته جایگاه خودش رو به عنوان یه کلاسیک مدرن تو ژانر خودش تثبیت کنه.

بچه های خوب نشون داد که میشه یه داستان جنایی رو با چاشنی طنز سیاه و شخصیت های دوست داشتنی، به اثری ماندگار تبدیل کرد. اگه هنوز این فیلم رو ندیدید، وقتشه که یه نوشیدنی خنک بردارید، لم بدید و خودتون رو غرق کنید تو دنیای عجیب و غریب هالند مارچ و جکسون هیلی. قول میدم که حسابی لذت می برید و ممکنه بعد از تموم شدن فیلم، با خودتون بگید: دمشون گرم، اینا واقعاً بچه های خوبی بودن!