شکاف جنسیتی در بین پژوهشگران روانشناسی دانشگاه های آمریکا

در یک پژوهش مطرح شد؛

بر اساس مطالعه ای جدید، سوگیری ضمنی مردان ممکن است منجر به شکاف جنسیتی در حوزۀ روانشناسی شده باشد.

به گزارش گروه پژوهش و دانش خبرگزاری علم و فناوری برای شما، در مطالعه ای که اخیر در امریکن سایکولوژیست منتشر شد، مشخص شد که محققان مرد حوزۀ روانشناسی تمایل دارند کمتر به زنان متخصص در این حوزه ارجاع دهند. این سوگیری ضمنی به نرخ استناد و فرصت های کمتر برای زنان در این رشته منجر می شود و علی رغم اینکه زنان در سال های اخیر بیش از 70 درصد مدارک دکترای روان شناسی را دریافت کرده اند آنها را نسبت به مردان در مقام پایین تری قرار می دهد.

آسیا ایتون (Asia Eaton) از دانشگاه بین المللی فلوریدا، در مصاحبه ای که در رابطه با همین پژوهش با مجلۀ ساینس داشته، بر لزوم بازنگری در میزان تاکید بر برخی عوامل در ارزیابی کار محققان اشاره می کند و برای نمونه این سوگیری را نشان از ناکارآمدی این عوامل می داند.

نویسنده اصلی این مقاله، ورونیکا یان (Veronica Yan) از دانشگاه تگزاس در آستین این مطالعه را برای بررسی دلایل شکاف استناد جنسیتی در تحقیقات روانشناسی انجام داد. این مطالعه شامل بیش از 5,000 عضو هیات علمی و محقق از دانشگاه های تحقیقاتی ایالات متحده بود که نشان می دهد نوعی سوگیری در نحوۀ فراخوانی و استناد به کارشناسان وجود دارد. مردان در مقایسه با زنان شرکت کننده، کمتر از متخصصان زن نام بردند، که نشان دهنده سوگیری قابل توجهی در یادآوری جنسیت است.

این مطالعه همچنین شناخت «ستاره های نوظهور» را در این زمینه مورد بررسی قرار داد و نشان داد که محققان زن بیشتر تمایل داشتند از زنان همکار به عنوان محققان آینده دار نام ببرند. علیرغم اینکه مردان از کمک های یافته های همکاران زن خود آگاه بودند، وقتی از آنها همین سوال پرسیده شد، سعی کردند نام مردان را به خاطر بیاورند، که نشان دهنده جانبداری ضمنی است.

برای پرداختن به این سوگیری، محققان استفاده از ابزارهایی مانند سمانتیک اسکولار (Semantic Scholar) را برای جستجوی بهتر ادبیات و ایجاد تفکیک جنسیتی نویسندگان ذکر شده برای ارتقاء آگاهی و بحث پیشنهاد می کنند. اجرای استراتژی هایی برای اصلاح عدم تعادل جنسیتی در نقل قول ها و دعوت از سخنرانان در کنفرانس ها نیز می تواند به کاهش تعصب کمک کند.

علاوه بر این، محققانی مانند آندری سیمپیان (Andrei Cimpian) بر اهمیت تغییرات ساختاری بر تغییر نگرش های فردی برای مبارزه با سوگیری ضمنی به طور موثر تاکید می کنند. این مطالعه همچنین بر نیاز به در نظر گرفتن اینکه چگونه نژاد و قومیت ممکن است بر تعصب و به یاد آوری تاثیر بگذارد، تاکید می کند و اقدامات پیشگیرانه ای را برای ترویج کار گروه هایی پیشنهاد می کند که کمتر نمایندگی می شوند؛ مثلاً محققان زن یا رنگین پوست.

علیرغم چالش هایی که در برابر اصلاح این نوع سوگیری های ضمنی وجود دارد، محققان امیدوارند که اجرای این استراتژی ها بتواند منجر به تغییرات مثبت در حوزۀ روان شناسی شود. با پرداختن به سوگیری ها و شیوه های استناد و ترویج تنوع و شمول، این حوزه می تواند به سمت یک محیط تحقیقاتی عادلانه تر و نمایندگی بیشتر گروه های حاشیه ای حرکت کند.